SUZAN SUZİ TÜRKÜSÜ ve HİKAYESİ

Türküler, türkülerimiz...Halk edebiyatının en geniş en zengin alanında, bir kısmı anonim olan o ince ezgiler. Her biri Anadolu'nun bağrından çıkmış, kimi zaman acı, elem, kimi zaman sevinç, kimi zaman bir haykırışa dönüşen, kuşaktan kuşağa dillenen, halk şiiriyle bütünleşen türkülerimiz, özümüz, benliğimiz...
Doğa türküleri, çocuk türküleri, aşk türküleri, kahramanlık ve asker türküleri ve daha nicesi...
Zaman zaman dinliyoruz belki de türkülerimizi fakat hikayelerini bilmeden notaya dönüşen ezgileri kalıyor zihnimizde. Bu bağlamda hikayesini paylaşmak isterim çok sevdiğim Suzan Suzi türküsünün. ~Emire Nişli~

Diyarbakır'ın güneybatısında, Dicle Nehri kenarında, Kırklardağı vardır. Bu Kırklardağı'nın arkasında Kırklar Ziyareti vardır. Çocuğu olmayanlar, buraya gelip dilek dilerler.
Bir Süryani zengin ailenin de hiç çocukları olmuyormuş. Kadın, Kırklar Ziyareti'ne gelip dilek dilemiş, adak adamış. Bir kızı doğmuş. Adını Suzi (Suzan) koymuşlar. Her yıl doğum gününde, annesi onu süsler, giydirir ve Kırklar'a götürerek, bir kurban kestirirmiş. Suzan böylesine bin nazlarla büyüyüp, güzel bir genç kız olmuş. Müslüman komşularının oğlu Adil'le, birbirlerine aşık olmuşlar. Yine bir doğum yıl dönümünde, annesi Suzi'yi, hizmetçilerle beraber kurbanını kesmek üzere, Kırklar Ziyareti'ne göndermiş. Arkalarından habersizce Adil de gelmiş. Hizmetçilerin kurban kesme telaşından yararlanan Suzi, Adil'le beraber, dağın arkasına dolanmışlar ve orada sevişmişler. Kırklar Ziyareti, bu beraberliği bağışlamamış ve ziyaret Suzi'yi çarpmış. Kız On Gözlü Köprü'nün orada, Dicle'de boğularak ölmüş. Suzi'nin ölümünden sonra, Adil de aklını yitirmiş.
( Celal Sevimli - Diyarbakır )

Kırklardağı'nın düzü
Karanlık bastı bizi
Kör olasan Suzan Suzi
Ziyaret çarptı bizi
Kör olasan Suzan Suzi
Evliya çarptı bizi.
Köprü altı kapkara
Suzan gel beni ara
Köprü altı kapkara
Ana gel beni ara
Saçlarıma kumlar doldu
Tarak getir de tara.
Gazi köşkü serindir
Dicle nehri derindir
Ağlama sen garip anam
Kadir mevlam kerimdir